നീലക്കുറിഞ്ഞികള്‍: March 2017

ഞാനാൽ വേദനിപ്പിക്കപ്പെട്ടവരുടെ ശാപവാക്കുകളുടെ ശ്മാശാനമാണിന്നെന്റെ ഹൃദയം ...

About Me

എന്റെ പേരു സഫീര്‍ പാലക്കാടു ജില്ലയിലെ അലാസ്ക എന്നറിയപ്പെടുന്ന മനോഹര ഗ്രാമമായ എഴുവന്തല നിവാസി.(പരശു രാമന്‍ പണ്ടു എറിഞ്ഞ മഴു വന്നു വീണതു ഇവിടെയാണെന്ന് ജന സംസാരാമുണ്ട് ) എന്നെ കുറിച്ച് എന്തു പറയണം എന്നെനിക്കറിയില്ല. പിന്നെ പറയാന്‍ മാത്രം ഒന്നുമില്ല ( എല്ലാ മഹാന്മാരും അങ്ങനെയാണത്രേ പറയാറ് )

1985 april 6 നു ശനിയാഴ്ച രാത്രി 11 നും 11:30 നും ഇടക്ക് റുഖിയ - സൈതലവി ദമ്പതിമാരുടെ ആദ്യത്തെ മകനായി ജനനം.എനിക്ക് താഴെ മൂന്നു പേര്‍ . ഐമനും സനിയയും പിന്നെ ആദിലും. സന്തോഷ പൂര്‍വ്വം കഴിഞ്ഞു പോകുന്ന ഒരു സാധാരണ കുടുംബം. ഞാന്‍ സൗദിയിലെ ഒരു കമ്പനിയില്‍ വര്‍ക്ക്‌ ചെയ്യുന്നു.

ഭൂത കാലം

ബാല്യം തുടങ്ങിയതു സൗദി അറേബ്യയില്‍ . സ്കൂള്‍ പഠനം തുടങ്ങിയതു നാട്ടിലെ ഒരു യു പി സ്കൂളില്‍ .

അവിടെ നിന്നും എഴാം ക്ലാസ്സിലേക്കു മുതുവട്ടൂര്‍ ഹൈ സ്കൂളിലേക്ക് .

എട്ടാം ക്ലാസ്സിലേക്കു ചേര്‍പ്പുളശ്ശേരി ഹൈ സ്കൂളില്‍ .

ഒമ്പതും പത്തും തിരുര്‍ക്കാട് ഹൈ സ്കൂളില്‍ .

എനിക്കെല്ലാം അറിയുന്നതു കൊണ്ടോ അവര്‍ക്കു എന്നെ പഠിപ്പിക്കാന്‍ മാത്രം വിവരം ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ടോ എന്താണെന്നറിയില്ല ഒരു കൊല്ലം കഴിഞ്ഞാല്‍ എല്ലാ സ്കൂളും എനിക്ക് ടി സി തന്നു അതി ഭയങ്കരമായ ഒരു യാത്രയയപ്പ് നല്‍കും

കോളേജ് പഠനം പൂര്‍ത്തിയാക്കിയത് ചെര്‍പ്പുളശ്ശേരിയിലെ ശ്രീ ധര്‍മ ശാസ്താ കോളേജില്‍ .

കോളേജ് പഠനം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ എന്നോടുള്ള സ്നേഹം കൊണ്ട് വീട്ടുകാര്‍ എന്നെ ഗള്‍ഫിലേക്കു പറഞ്ഞയച്ചു..

വര്‍ത്തമാനം

ജീവിതത്തിന്‍റെ എല്ലാ വശങ്ങളെ കുറിച്ചും ഏറേ കുറേ മനസ്സിലാക്കി തന്നത് അനുഭവങ്ങള്‍ തന്നെയായിരുന്നു...

ആ അനുഭവങ്ങള്‍ എങ്ങനെ ജീവിക്കാം എന്നതിലുപരി എന്താണ് ജീവിതം എന്ന് മനസ്സിലാക്കി തന്നു.

ഒരു വശത്ത് ആഗ്രഹിച്ചതെല്ലാം നേടിയെടുക്കുമ്പോള്‍ മറു വശത്ത് വേറെ എന്തൊക്കെയോ നഷ്ട്ടപെടുന്നുണ്ടായിരുന്നു...

നഷ്ട്ടപെട്ടതൊന്നും നിസ്സാരമായിരുന്നില്ല..അതില്‍ ബന്ധങ്ങള്‍ മുതല്‍ ജീവിത മൂല്യങ്ങള്‍ വരെ ഉണ്ടായിരുന്നു..

കാലത്തിന്‍റെ ഇരുള്‍ മൂടിയ വഴികളിലൂടെ നടക്കുമ്പോള്‍ ജീവിതത്തില്‍ കൈ പിടിച്ചുയര്‍ത്തി തന്നവര്‍ കൂടെയില്ലായിരുന്നു.

പക്ഷെ ആ വഴികളില്‍ നിന്നും എനിക്കു വിലപിടിച്ച പലതും ലഭിച്ചു....ഗുരുനാഥന്മാര്‍ ..ഒരിക്കലും മറക്കാനാവാത്ത സുഹൃത്തുക്കള്‍ ..വിലപ്പെട്ട പാഠങ്ങള്‍ ...അങ്ങനെ പലതും..

ജീവിതത്തില്‍ എന്‍റെ മനസ്സു പതറിയത് മൂന്നു കാര്യാങ്ങളില്‍ മാത്രം..എന്നെ ഞാനാക്കി മാറ്റിയ തിരൂര്‍ക്കാട് ഇലാഹിയ്യാ കോളേജിന്‍റെ പടി ഇറങ്ങിയപ്പോള്‍ ... ജീവിതത്തിന്‍റെ കറകള്‍ മായ്ക്കാന്‍ പഠിപ്പിച്ച ഉമ്മര്‍ മാഷിനെ പിരിഞ്ഞപ്പോള്‍ ...

സ്നേഹത്തിന്‍റെ കണക്കുകള്‍ മനപ്പാഠമാക്കിത്തന്ന മുതുവട്ടൂര്‍ ഹൈസ്കൂളിലെ ത്രേസ്യാമ്മ ടീച്ചര്‍ ഞങ്ങളെ വിട്ടുപോയപ്പോള്‍ ...

എന്റെ ജീവിതം ഒരു യാത്രയാണ്..നിര്‍വചിക്കാനാവാത്ത ഒരു സ്വപ്ന യാത്ര.

ഓര്‍മ്മ വെച്ച നാള്‍ മുതല്‍ ഇപ്പോഴും തുടര്‍ന്ന് കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു യാത്ര

ഈ യാത്രയില്‍ അനാവശ്യമായ ചോദ്യങ്ങള്‍ക്ക് പ്രസക്തിയില്ല....

കിട്ടാനുള്ളത് കുറേ ഉത്തരമുള്ള ഒരു ചോദ്യമല്ല ഒരു ഉത്തരമുള്ള കുറേ ചോദ്യങ്ങളാണ്....

പിന്നിടുന്ന വഴികളില്‍ നിന്നും ഏറേ നേടാനുണ്ട്.ചിലപ്പോള്‍ എന്തെങ്കിലും നഷ്ട്ടപ്പെടാനും.നഷ്ട്ടപ്പെട്ടതോര്‍ത്തു ദു:ഖിക്കാന്‍ ഇവിടെ സമയമില്ല. കിട്ടിയതോർത്തു മതിമറക്കാനും....

എന്റെ കൂടെ വേണമെങ്കില്‍ നിങ്ങള്‍ക്കു വരാം..നിങ്ങളുടെ കൂടെ ഞാനുണ്ട്.

ഓരോ വഴികളും പിന്നിട്ടു കഴിയുമ്പോള്‍ ഒരു തിരിഞ്ഞു നോട്ടം നിര്‍ബന്ധമാണ്‌..

ഇതു വരെ നേടിയതും ഇനി നേടാനിരിക്കുന്നതുമായ ജീവിതത്തിനു വേണ്ടിയെങ്കിലും..

നിങ്ങളും കൂടുന്നോ എന്റെ കൂടെ...?

ഭാവി

ഒരു പിടിയുമില്ല .... എല്ലാം മുകളിലുള്ളവന്റെ കയ്യില്‍

നീലക്കുറിഞ്ഞികള്‍

Saturday, March 4, 2017

ശാപം